Erik Reimes
Hjemmeside
Til Forsiden - Home

Er staat een tent, gemaakt van berenbont, een offerplaats en op palen staan schedels van verschillende dieren, aan bomen hangen huiden van paarden, met hun schedels en hoeven er nog aan. Verderop staat een dorp van hutten met rieten daken, net als in de strips van Asterix en er is een Vikingmarkt. Er wordt handwerk gemaakt en verkocht in marktkramen zoals leer, ijzer, aardewerk en hout. Voedsel wordt bereid op open vuur en opgediend in houten schalen. Brood wordt gebakken in ovens, half verborgen in de grond; vis wordt gekookt met brandnetels, boter en kaas worden met de hand gemaakt. Mensen die op deze plek verblijven dragen handgeweven kleding die volgens oude methodes is genaaid en gekleurd in het dorp.

Tattoo, de prehistorie en de Vikings

Erik Reime staat bekend om zijn met de hand gezette tattoo’s. Daarom is hij uitgenodigd om te komen werken op deze markt, zijn methode van werken past hier duidelijk. Samen met zijn collega Colin komt hij in de zomer twee weken naar deze plek. Zij tatoeëren motieven uit de prehistorie en zetten Viking tattoo’s, met de hand: met bijeengebonden naalden maar ook met stenen en doornen. Mensen die het centrum bezoeken en rondkijken op de markt, eten er als ze zin hebben of laten zich wellicht tatoeëren! Erik heeft zo zijn fans. Zij komen speciaal naar het dorp om door hem met de hand getatoeëerd te worden. Ulrik is een van deze mensen. Hij wordt al jaren door Erik getatoeëerd in Lejre. Een jaar lang denkt hij na over het motief dat hij op zijn huid wil laten zetten; als hij Erik bezoekt, praten zij erover en beslissen samen over de exacte vorm van de tattoo.

Odin

Hij heeft een voorstelling van de godin Odin op zijn schouder maar hij vond dat hij de godin niet kon laten zweven. Daarom heeft hij een boot laten tatoeëren voor Odin zodat ze daarop kan staan. Erik zette de tattoo in een van de tenten terwijl Ulrik geduldig en dapper op een houten stoeltje zat. Lars is een andere trouwe klant van Erik die al jaren bij hem komt. Hij zit in de tent terwijl hij muziek maakt en Erik hem tatoeëert. Zijn vrouw is ook getatoeëerd, maar dan door Colin Dale. Zij hebben beiden op die manier hun eigen tatoeëerder! De rest van het jaar leidt Erik een normaal dagelijks leven en tatoeëert hij in zijn studio ‘Kunsten pa Kroppen’ in het centrum van Kopenhagen. Erik tatoeëert al twintig jaar en zijn collega Colin, eens zijn student, al bijna tien jaar.

Passie voor tattoo’s en geschiedenis

Erik heeft zowel een passie voor tattoo’s als voor geschiedenis. Daarom besloot hij de twee te combineren en onderzoek te doen naar de manier waarop er in vroegere tijden in Scandinavië werd getatoeëerd. Gegraveerde stenen zijn op verschillende plekken op aarde te vinden. Net als sommige motieven zoals figuren, dieren en draken en overal hebben zij een andere vorm. In Scandinavië, vooral in Zweden zijn grote blokken graniet aan de oppervlakte gekomen, gegraveerd met menselijke figuren, dieren, (roei)boten, jachtscènes (figuren met bogen); maar ook abstracte symbolen, en punten. Ze worden petroglypen (1) genoemd. In sommige stenen zijn ook runen (een oud schrift net als het spijkerschrift) gegraveerd. Een aantal van die stenen zijn te zien in het Archeologisch Museum in Kopenhagen.

Erik Reime vroeg zich af: “wat zouden mensen uit het Stenen Tijdperk en uit de Vikingtijd hebben getatoeëerd? Waarom niet deze petroglyphen? En waarom markeer ik niet de huid zoals zij dat op steen deden?”

Erik begon het runenalfabet te bestuderen. Hij bewerkte patronen zoals die bij sieraden worden gebruikt en bij de versiering van wapens uit de Vikingtijd en hij bewerkte de patronen zodat die op petroglyphen gingen lijken. In zijn tekeningen gebruikt hij veel aaneenverbonden ontwerpen en schaduwvormen die via punten met elkaar verbonden

zijn. Zij variëren van pure abstractie tot figuratieve motieven, sommigen zijn geïnspireerd op de oude Scandinavische mythologie ( en verwijzen naar goden zoals Odin, of naar oude voorstellingen van krijgers, mensen, dieren etc.).

Hierna kon hij deze motieven voorstellen aan mensen die door hem getatoeëerd wilden worden.

Erik stelde zichzelf nog een andere vraag: “hoe zette men vroeger een tattoo? Hoe bracht men in oude tijden het pigment onder de huid?”

Het moest op een manier worden aangebracht zodat wat op het huidoppervlak werd getekend daar ook bleef staan? Het antwoord is duidelijk: men deed dit handmatig met naalden. Want sinds de IJzertijd maakten de mensen al naalden.

Daarom verzamelde Erik een aantal van die naalden op grond van wat hij nodig zou hebben voor bepaalde motieven. Hij maakte naaldenbundels vast aan diverse voorwerpen die hij versierde ze al naar gelang zijn stemming. (De foto’s laten de naalden zien als ze de huid naderen en erin gaan.)

Maar hoe ging het voor de IJzertijd? Het is bekend dat tatoeëren al voorkomt vanaf het begin van de mensheid. Maar de vraag is wat de mens toen zou hebben gebruikt om pigment in de huid aan te brengen? Met houtskool zou men zwart hebben kunnen maken door met platte stenen te malen en wellicht verschillende planten voor de kleuren. En waarom zou de mens vanaf het moment dat hij leerde met vuursteen te graveren, diezelfde techniek niet gebruikt hebben bij het tatoeëren? Erik heeft diezelfde graveertechniek toegepast. We kunnen hem aan het werk zien terwijl hij een van die stenen gebruikt en we zien eveneens het resultaat. Erik dacht ook aan het gebruik van planten, bijvoorbeeld de doornen, als een mogelijk middel om te tatoeëren; vóór de uitvinding van benen of ijzeren naalden waren doornen de meest natuurlijke naalden.